اميدوارم كه در طول زندگي اگر رنجش و كم كاري از من ديده ايد، مرا حلال كنيد. اميدوارم كه خداوند مرا به سرمنزل مقصود برساند. اگر شهيد شدم كه هيچ و اگر شهيد نشدم به نزد شما باز خواهم گشت تا خون در بدن دارم با دشمن زبون خواهم جنگيد.
با دوستان خود به جبهه مي رويم تا حقوق ملتمان را از تجاوزگران بعثي باز برهانيم و عدالت و مساوات و بالاخره مقدسات انساني را از گزند اهريمنان حفظ كنيم.
آري ما مي رويم تا زندگي آني را به ابديت تبديل كنيم و جاويد شويم، ما هر كجا كه باشيم زنده خواهيم بود، چه بكشيم چه كشته شويم.
اي دوستان و خانواده عزيز بر ما گريه نكنيد و سياهپوش نشويد ما رفتيم تا به ملتمان زندگي ببخشيم تا براي هميشه سربلند و جاويدشان سازيم، پس آيا مرده است كسي كه تربيت شده مكتب امام حسين (ع) باشد و محرك تصميم و اراده ما جنبشي است حسين وار كه ما را به سوي كمال هدايت مي كند.
آيا مي شود براي كساني كه گفتار و كردار آنها در هر زمان و هر مكان دلهاي افسرده و نااميد را سرشار از آرزو و اميد نموده گريه كنيد؟ كاملا در اشتباهيد، زيرا آنان نمرده اند بلكه روح بزرگ آنان به آسمان ها پرواز كرد.
