علیرضا خسرویان در سال 1345 در اصفهان به دنیا آمد. از کودکی با جلسات مذهبی و قرائت قرآن و ... انس گرفت وی دوران نوجوانی خود را وقف مبارزه با رژیم منحوس پهلوی نموده بود و دارای روحی پاک و بی آلایش و اهل تهجد و نماز شب بود چنا نچه گاهی تا صبح نماز می خواند.
بعد از پیروزی انقلاب در تمام تحصیل خود در رشته مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان در دفتر مهندسی سپاه هم خدمت می کرد. ایمان و تعهد، اخلاق، تواضع، صبر و مهربانی، کمک به افراد بی بضاعت و فقرا آن هم با نهایت خلوص و در خفا، از صفات بارز او به شمار می رفت. او از نخستین کسانی بود که در بسیج دانش آموزی شرکت کرد و پس از آموزش راهی جبهه های جنگ گردید.
علیرضا حضور فعالی در جبهه و در عملیاتها داشت به طوری که چندین بار مجروح شد و سرانجام این جوان پاکباخته خط توحید پشت به دنیای فانی اهل دنیا نمود و در سال 1346 به آرزوی قلبی خویش که همان فوز عظیم شهادت بود نائل گشت.
روح پاک و باصفایش با ارواح شهدای کربلا محشور باد ...
///وصیت نامه///
اینک نشسته‌ام تا مقداری با خود و ملت ایران سخن بگویم و کلامی هرچند نا چیز بنویسم باشد که انگیزه شهادتم دانسته شود. جنگ ما مصاف رو در روی ایمان است با کفر; حق است با باطل; هابیل است با قابیل.
اگر خود را مسلمان می‌دانیم، اگر ما خود را شیعه متعهد می‌دانیم، باید بپاخیزیم و علیه جباران تاریخ و زمانه خود به ستیز درآییم و به نسلهای آینده بفهمانیم که حرف حق را زده‌ایم و تا سرحد جان از آن دفاع کرده‌ایم. باشد که درسی باشد برای آیندگان.
اینک روی سخنم با شماست، ای پدر و مادر عزیز و ایثارگرم، شما باید فرزند خود را وقف خدمت و جانبازی در راه خدا و اسلام می‌کردید و او امانتی بود که بالاخره باید به دست صاحبش می‌سپردید. با مرگ من بی تابی نکنید زیرا با هدف از این دنیا رفتم و نامم را ناکام مگذارید که با کام معنوی از این دنیا رفتم. فرازی از وصیتنامه شهید
پیامم به برادرم این است که هرچه می‌تواند خود را وقف یاری امام عزیزمان کند. به خواهرانم می‌گویم که در حفظ حجاب خود کوشا باشند. پیامم به مردم قهرمان این است که دست از یاری پیر جماران برندارند و بدانند که تا وقتی اتحاد دارند دشمن نمی‌تواند در آنها رخنه کند و از هیچ کس و هیچ چیز به جز خدا نترسند و به ریسمان الهی چنگ اندازند. به دانش‌آموزان و دوستان عزیزم توصیه می‌کنم که سعی کنید درس خود را ادامه دهید تا در آینده ان شاءالله به درد محرومین جامعه خود برسید و مستضعفان را یاری کنید. از همگی دوستان و آشنایان طلب عفو و بخشش دارم.
