در دوم دی ماه سال ۱۳۴۴ در خانواده ای مذهبی و متدین در شهرستان سیاهکل دیده به جهان گشود. وی که تنها پسر خانواده بود در دوران کودکی به همراه مادرش در مراسم مذهبی شرکت می کرد و عشق و علاقه زیادی به دعا و راز و نیاز با خداوند متعال داشت. بهمن بهار علم و دانش را دو سال زودتر از سن قانونی اش آغاز کرد چرا که پدر می خواست وی به اتفاق خواهرش در کلاس درس حاضر شود و شناسنامه اش را دو سال بیشتر گرفت. در واقع بهمن پنج ساله بود که به آموختن حروف الفبا پرداخت اما پر توان و پر تلاش به درس خواندن بود. در بهمن ۵۷ وی همانند دیگر جوانان این مرز و بوم با مشت های گره کرده در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت می کرد و انزجار خود را از رژیم پنجاه ساله شاهنشاهی نشان می داد. این شهید بزرگوار در زمینه نقاشی و خوشنویسی استعداد خاصی داشت و به ورزش های رزمی به خصوص تکواندو علاقه بیشتری نشان می داد.
شهید قهرمانی بسیار مومن و مقید به آرمانهای مقدس اسلام و بسیار آرام و صبور بود و از انسانهای مودب و سر به زیر خوشش می آمد و با کسانی که رعایت مسایل اخلاقی و اسلامی را نمی کردند ارتباط برقرار نمی کرد. شهید بهمن قهرمانی تا سال دوم راهنمایی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی با پوشیدن لباس رزم وارد مدرسه دیگری شد و در مقابل دشمنان اسلام همانند اسامه بن زیدها به نبرد پرداخت. وی آموزش های نظامی خود را در لاهیجان فرا گرفت و در کنار دوست صمیمی اش شهید حمید دیلمی در عملیاتها ی غرور آفرین کربلای ۴ و ۵ و والفجر ۸ و مرصاد شرکت کرد و پس از شهادت حمید دیلمی احساس ناراحتی و نگرانی می کرد از این که به شهادت نرسیده و به مادر خود می گفت : شهادت سعادت می خواهد و مادر که آرزوی پوشیدن لباس دامادی را بر تن فرزند رعنایش داشت سرانجام پس از دو سال و نیم حضور مستمر و پر ثمر وی در جبهه ها همانند دایی بزرگوارش شهید حمید احمدیان دیلمی در تاریخ ۲۹ تیرماه ۱۳۶۸ در کمین ضد انقلابها در دزلی کردستان شهد شیرین شهادت را نوشید و پس از چهار روز پیکر پاک و مطهرش بر دستان مردم شهرستان سیاهکل تشیع و در گلزار شهدای سیاهکل به خاک سپرده شد./در سیاهکل
